Julie Mukangendo (w języku kinyarwanda „mukangendo” znaczy „znaleziona przy drodze”) ma życiorys typowy dla wojennych sierot. Ojciec i rodzeństwo zostali zamordowani w 1994 roku, matka zmarła w tragicznych okolicznościach w czasie wędrówki do obozu uchodźców. Samotną dziewczynkę, siedzącą na skraju drogi, przygarnęła wdowa z siedmiorgiem własnych dzieci. Po dwu latach kobieta zmarła. Osieroconymi dziećmi i Julką zaopiekowała się matka zmarłej – Emmeliane Nyiranzeyimana. W 1997 roku siostry misjonarki z Karamy włączyły Julkę do akcji „Adopcja Serca”. Polskimi opiekunami dziewczynki zostali Magda i Wojciech Słodzinkowie. W 2005 roku pojechali oni do Rwandy i odwiedzili swoją podopieczną. To pierwszy wypadek spotkania polskiego opiekuna z adoptowanym na odległość afrykańskim dzieckiem.

Julka w roku 1997: dziewczynka wygląda na 8 lat,
gdy pyta się ją o rodziców – płacze.

Julka, Egide i inne wnuki Emmeliane Nyiranzeyimana, rok 2001.

Julka i Emmeliane Nyiranzeyimana, rok 2005.

Taniec na powitanie polskich opiekunów Julki – przed budynkiem
misji Sióstr Służek NMPN w Karamie (Rwanda), rok 2005.

Taniec powitalny...

Dom Emmeliane Nyiranzeyimana.

Razem, przed domem.

Pierwsza z lewej – s. Katarzyna Grzybowska (Służka NMPN).